Over mij
Soms loopt je levensverhaal anders dan je denkt. Na het lezen van Brief voor de Koning van Tonke Dragt op mijn achtste of negende wist ik het zeker: ik zou schrijver worden “als ik later groot was”. Alleen zouden de vrouwen en meisjes in mijn verhalen niet zitten te wachten totdat de held thuiskwam, maar zelf de draak verslaan. En als ik geen schrijver zou worden, dan toch zeker wel kunstenaar, want tekenen en schilderen waren mijn lust en mijn leven vanaf het moment dat ik een potlood, krijtje of schilderkwast mocht vasthouden. En als ik geen schrijver of kunstenaar zou worden, dan tenminste iets met dieren...
Zo liep het dus niet.
Na de middelbare school kwam mijn schrijversdroom in de ijskast terecht. Ik ging niet naar de kunstacademie. En dierenarts wilde ik toch al niet worden, maar wat voor "iets" ik dan zou kunnen studeren "met dieren", wist ik niet echt. Het werd uiteindelijk Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek, omdat ik hoopte dat ik futuristische vliegtuigen zou kunnen ontwerpen als ik die opleiding had afgerond. Eén probleem: daar was deze opleiding niet voor bedoeld. Veel bloed, zweet en tranen heeft het me gekost, maar ik heb mijn studie afgemaakt en dus mag ik mezelf Master of Science in Aerospace Engineering noemen. Ondertussen schreef ik wel regelmatig non-fictie: reviews en artikelen voor de Dutch Progressive Rock Page (DPRP) en voor een aantal fanclubbladen. Daarnaast nam ik tijdens de concerten van mijn favoriete progressive rockbands de muzikanten regelmatig op de korrel, wat resulteerde in de publicatie van meerdere van mijn foto's in de boekjes van live-cd's, op de website van de DPRP en in fanclubbladen.
Vervolgens kwam ik in Zweden terecht. Ik zocht naar werk, vond dat bij Volvo en rolde de inkoopwereld in. Met als bijwerking dat ik weer begon te schrijven. Fantasy, de perfecte manier om een paar uur per dag in een wereld te vertoeven waar het niet draaide om targets en besparingen. In de weekends en vakanties trok ik er daarnaast regelmatig op uit om de prachtige natuur in Noorwegen en Zweden te fotograferen. Ondanks dat er veel progressive rockbands uit Zweden komen, waren er daar namelijk veel minder concerten dan in Nederland. Tussendoor heb ik heel wat creatieve vlagen gehad waarin ik aan de gang ging met oliepastels, spekstenen of albast.
Boekpresentatie van Ganymedes-14, samen met (achterste rij, van links naar rechts) Remco Meisner, Frank Roger, Jan van 't Ent, Paul van Leeuwenkamp, (zittend midden, van links naar rechts) Dennis van Leeuwen, Hester, ?, Magda van Elck en (voorgrond) Saskia van Oostenrijk.
